Lieve meisjes,

Mijn laatste bericht uit Pondicherry, zondagavond 22 februari 2009.

Als eerst wil ik jullie zeggen dat ik het hier geweldig heb en zeker geen spijt dat ik achter gebleven ben.Vanachtond ben ik terug gekomen uit Auroville: een oase van rust en bijzonder mooi. Logeren bij zo een gasthuis is als eerst veel goedkoper dan een hotel en bovendien ontmoet je mensen uit de hele wereld die daar kort of lang logeren of blijven hangen. De gasthuis is beheert door een Nederlandse vrouw, Tineke die al bijna dertig jaar in Auroville woont, dus je kunt je voorstellen dat er daar veel nederlanders wonen of langs komen: heel gezellig.

Ik was direct opgenomen door een groep canadese en deense vrouwen zodat ik al bij de eerste dag , eind van de middag duizend rozenblaadjes aan het plukken was. Daarna hebben we met een grote groep van mensen een prachtige mandala van bloemen gemaakt want zaterdag was het de verjaardag van de Mother. Zaterdagochten was ik al om 4.30 uur op !!!!!!!! om van 5.30 tot 6.00 uur te mediteren tijdens de zonopkomst. Daarna werd een plaat gedraait met de stem van de Mother, dat allemaal bij de auditoruim waar die goude bol dat we van ver hebben gezien: heel bijzonder. Gisteren zaterdag ben ik met twee dames naar verschillende eucologische Farms langs geweest waar o.a. vele europeense jonge wat alternatieve mensen voor een poosje mee werken aan projecten.

Vandaag zondagmiddag kwam ik terug naar pondicherry en ben direct door gereden naar de kindertehuis, waar ik een geweldige middag heb door gebracht: gedanst, spelletjes gedaan, gezongen en uitendelijk volleybal en hongbal met hen gesleeld heb, wat ik nog nooit van mijn leven heb gedaan. De Vader van de kinderen heeft foto' s gemaakt die hij zal opsturen voor het geval jullie me niet geloven. Kortom het waren fantastische dagen en zoals Ria zegt: "Super" .

Nog twee dagen in Pondy en dat zal het voor mij ook opzitten: jammer.

Bel wel wanneer ik weer in het land ben.

Liefs,

" Lala Mimi:

Pondicherry 19-02-09

Lieve meisjes,

Even vermelden dat alles Ok is met mij hier in Pondicherrry. Gisteren ben ik me gaan orienteren in de omgeving van rue Sufreine en heb prachtige huizen gezien. Omdat we al zoveel mooie mensen en kinderen gefotografieerd hebben, besloot ik mijn levens hobby op te nemen en maar huizen te gaan fotografi"eren. Op dat moment was de batterij van mijn camera op dus voorlopig geen foto's meer. Gellukig had Alice nog een oude camera en ben vanochtend een rolletje en batterijen gaan kopen en dat werkt ook heel goed. Naast mijn Hotel, die wel heel netjes is , heeft Alice mij gebracht naar een prachtige winkel met heel veel mooie kleren: we hebben daar wel anderhalf uur gechopt en heb eindelijk een paar mooie kleren en schaals gekocht: wat hadden jullie daar jullie eindeloos kunnen kopen!!!!
s' avonds heb ik bij Alice met Sven gegeten en zij heeft mij ook vele tips gegeven om me hier verder te redden.
Vandaag ben ik met een fietsrixja naar een heel oud en armoedig deel van de stad geweest maar heb daar een aantal prachtige foto's van huizen kunnen maken.
Morgen ga ik 2 nachtjes naar Auroville logeren, maandagmiddag naar de kindertehuis en daarna kom ik weer terug naar mijn hotel logeren, tot dinsdag avond.
Ben terug gegaan naar de Ashram van Aurobindo, de olifante Tempel en ik begin een goed overzicht te krijgen hoe de stad in elkaar ligt: voel me hier wel thuis met al die franse mensen.
Berricht jullie nog wel volgende week.

Liefs,

Denise

Laatste dag op de houseboat in Kerala

Lieve allemaal,

Graag schrijf ik nog een klein stukje over de Backwaters in Kerala. Onze laatste avond hebben we doorgebracht op een prachtige houseboat op het water. We hadden een boot voor onszelf met bediening aan boord en namen voor de gezelligheid ook nog onze chauffeur Saravanan mee. De boot had twee kamertjes en zelfs een douche en airco en er werd heerlijk voor ons gekookt. De biertjes werden nog even bij een dorpje verder ingekocht en het was leuk te kletsen onder de sterrenhemel op het water. Wat een rust na al die chaotische steden en alsmaar getoeter van auto's en bussen! Na een ontzettend druk programma was er even tijd voor wat ontspanning en het was een mooie afsluiting van de reis. 

In de middag zijn we richting Cochin gereden waar we aan de kust de authentieke Chinese vissersnetten nog hebben gezien. Diverse netten waren verwoest door de tsunami, en het strand was verder behoorlijk vervuild. Maar de stellages waarmee ze vissen waren indrukwekkend.

Helaas hebben we van Cochin verder weinig meer gezien aangezien onze binnenlandse vlucht naar Chennai in de middag vertrok. Daar hebben we afscheid genomen van Denise die nog een weekje blijft in de omgeving van Pondicherry en nog wat dagen met Alice optrekt. We hopen dat ze nog een fijne week daar heeft, dat gaat vast lukken :-). 

Gisterenochtend kwamen we moe maar happy terug op Schiphol waar Wim en Han Kees ons stonden ons op te wachten. 

Ik kijk terug op een prachtige reis die een enorme indruk op mij heeft gemaakt. In korte tijd heb ik er drie prachtige lieve vriendinnen bij gekregen en veel stof om over na te denken. Misschien schrijf ik er nog wel wat over, maar ik moet het nu even eerst laten bezinken geloof ik...

Liefs, Floor

Pondicherry 18-02-09
Nu is het een week geleden dat we jullie bericht hebben getuurd over onze aventuren in India. Helma had maandagochtend een mooi veraal geschreven maar net voordat ze het wou wegsturen ging de computer uit en er was geen tijd meer om opnieuw te beginnen: pech.
Donderdag 14-02-09: vertrek naar de Provincie Kerala.
We hebben door hoge bergen gereden en dat gaf ons het gevoel om in Zwitserland te zijn, zo goed wat betreft de natuur als de type huizen. Kerala is wel heel anders dat Thamil Nadu: rijker, schoner en beter reorganiseerd maar daardoor zijn de mensen daar ook meer gereserveerd en we moesten ze meer uitlokken om contact te kunnen maken, wat ons uit eindelijk wel gelukt is.Voordat we naar ons hotel gingen hebben we een stukje van een natuurreservaat, de Teriyar Tijger reservaat bezocht waar Ria en Floor op de rug van een Olifant, wankelde een kwartier hebben gereeen: Helma en mijzelf hadden dat ervaring al in het verleden meegemaakt !!!!!.

Daarna hebben we alle vier een uur genoten van een complete Ayurveda massage waaruit we glanzen van de olie en opgeruimd uit kwamen. 's Avonds zijn we nog naar een 

uitvoering van de beroemde Katha Kali dans/ mimiek groep uit Kerrala geweest die met hun ogen en handen specifieke uitdrukkingen en situatie spelen: wel heel byzonder maar de omgeving, de ruimte en de verlichting was niet echt adequoit.
Zaterdag 14-02-09: Valentijnsdag!!!!!!Heel vroeg opgestaan ( 5.45 uur)om met een boot naar de tygers te gaan kijken.
Zoals verwacht hebben we geen tijger gezien maar we hebben volledig genoten van al de mensen en kinderen op de boot (tweede klas beneden). Wel hadden we eerste klas voor boven betaald maar na de hand waren heel gelukkig dat we niet naar boven waren want de mensen waren daar opgesloten en konden niet naar beneden gaan( duidelijk nog klasse discreminatie)
Op weg naar Alleppey waar we in Vallis Gardens hebben gelogeerd hebben we nog een byzonder Kruidentuin bezocht en langs prachtige theeplantages gereeen.

In Vallis Gardens hebben we gelogeerd in huisjes tussen palmbomen, vogels en vele planten: wel idylist maar de kamers waren duur en niet optimaal schoon.
's Avonds hebben ons getrakteerd op een exclusieve diner in een 4 sterren restaurant van een luxueuse vakantie oord: dat hadden we goed verdiend vonden we allemaal.
Zondag 15-02-09: vrij ochtend.Helma en Floor bleven achter genieten van de rust van de tuin maar Ria en mijzelf zijn naar de Indische Oceaan gegaan: daar werden we verrast met een prachtige lange strand met vele palmbomem en vissersboten maar geen toerist te verkennen. Ik heb de waag genomen om 2 x de oceaan in te duiken: wat een kick, het was verrukkelijk.
's Middags bezoek aan de Cocosvezelsproject, 20 kms verder.
Eerst zijn we langs zuster Alice gegaan. We troffen haar in een prachtige groot huis die hvan de ceel veel op een klooster lijkt. Pas daar besseften we dat ons project onder begeleiding van een Christelijke gemeenschap viel. vrouwen
We zijn met haar en een jonge duitste studente, die daar tot april een studie verricht, naar de dorp gereeen waar de basis fabricage van de vezelstouwen gebeurd. We werden daar met veel warmte onvangen door een groep vrouwen die de touwen sponseren. We hadden graag de producten nog willen kijken maar omdat het zondag was bleek dat niet mogelijk te zijn: jammer want dat vonden we net interessant om te gaan kijken.

Wat teleurgesteld reden we terug naar Vallis Gardens waar we nog even voordat het donker werd een wandeling langs de oceaan gemaakt hebben.

Veel liefs,
Denise

In Kerala

Lieve Helma,

Je tekst was toch niet weg ondanks de stroomstoring! Ik publiceer het dus nog eventjes....

Groetjes, Floor

Nu zijn we in Kerala !

Heel anders dan Tamil Nadu.

In Vallis Gardens aan de zee bij Aleppey.

Mooi gelegen tussen de huisjes.

Sister Alice gesproken en haar dames gezien.

Heel mooi.

Helma wilde eigenlijk schrijven. Dus nu stop ik.

Lieve groeten Ria

lieve allemaal,

Te veel om op te noemen wat we allemaal meemaken, en eindelijk !!! een internet mogelijkheid gevonden, want dat wilde aldoor niet lukken. Na alle prachtige tempels zijn we dus via de bergen in Kerala aangekomen. Kerala staat bekend om zijn goede ayurvedische massages ... je kunt je dus voorstellen dat we allemaal 'onder het mes' gingen, in je blote niksie op een glibberige tafel en met HANDENVOL olie werden we omgetoverd tot heuse sardinen .... daarna in een stoomcabine en de loutering voltrok zich onmiddellijk; Denises darmen, mijn opgezwollen voeten .... een weldadige rust. Sister Alice woont samen met andere 'nonnen' in een prachtig huis als je dat vergelijkt met de schamele hutten en krotjes die er in de omgeving staan. Ze ontving ons met helva - een soort turks fruit, maar dan nog zoeter - en crispy druiven. Een aantal dank- een eerbetuigingen pronkten achter het glas van een oude kast. De vrouwen die wij met onze actie film en veilig hebben ondersteund woonden zo'n 20 km verderop. Een hartelijk welkom, nieuwsgierige blikken en wat opviel was de afwezigheid van de kinderen. Die kwamen later en dat maakt voor mij deze reis ongelooflijk bijzonder, maar daarover straks meer. De vrouwen lieten ons zien hoe de eenvoudige apparatuur werkt en inmiddels worden door Sr. alice's congregatie 14000 gezinnen geholpen, waardoor zij een betere leefomstandigheid voor zichzelf kunnen cre-eren - waar zit de trema op dit apparaat - Veel jongeren trekken inmiddels naar de grote stad, waardoor het samenstellen van teams op dit moment wat terugloopt. De dames die we ontmoetten waren doorgaans 40plussers. \het valt me steeds weer op dat we zo nieuwsgierig naar elkaars leefomstandigheden zijn, en dan is het leuk als er iemand bij is die ons helpt bij de vertaling. Het mooie van dit project is dat de vrouwen geholpen worden om self supporting te worden door de wijze van scholing, de wijze van leefstijl, onderwijs, en hoe je zelf kunt zorgdragen voor een betere gezondheid voor jezelf en je kinderen.

Tijdens de lange rit door de bergen, je moest een weten wat er een capriolen uitgehaald worden door de chauffeurs, je houdt je hart vast !!! en onze chauffeur roept telkens don't be afraid !!! En wij als brave meisjes, luisteren daar natuurlijk naar. We vinden het een wonder dat er niet nog veel meer ongelukken gebeuren!, hebben we een theeplantage bezocht, erbarmelijk onder die koperen ploert die de heeel dag fel staat te schijnen, hoe die vrouwen hun werk moeten doen. Allemaal even vriendelijk en nieuwsgierig; en wij ook natuurlijk! en maar klikken met de camera. Een bezoekje aan de kruidentuin, we hoeven nooit meer naar de apotheek, want weten nu wat voor plantjes we nodig hebben voor hoofd, darm en andere problemen. Een blaadje van dit, een bloempje van dat en we leven nog lang en gelukkig. Onze gids was een bloedmooie man - vond Ria - die in haar geboortejaar het levenslicht zag. De boom die zijn vader ter gelegenheid daarvan plantte vormt de achtergrond van een leuke foto van haar.

Oh ja, die kids hier ..... ten eerste zijn ze geweldig enthousiast! zonder enige terughoudendheid stormen ze op ons af, drommen ze om ons heen en vragen hoe we heten, waar we vandaan komen onmiddellijk gevolgd door de vraag of we een pen hebben. Ze willen ALLEMAAL op de foto en lachend poseren ze voor ons. Het is een feest om te zien hoeveel plezier we met elkaar hebben ... Toen we een bootreisje maakten om naar de tijgers te kijken - die er overigens niet waren !!! - hadden we ruime gelegenheid om met handen en voeten met elkaar te communiceren. We moeten soms om onszelf lachen als we zien hoe we dat doen ... wat een pret. Floor zoekt de kleine mannekes op - ja, ja, - Denise kijkt als wijze lieverd toe hoe we dat allemaal doen en verwondert zich over het aantal foto's dat we maken - en wil ze ALLEMAAL bijbestellen - ria houdt zich op met de meisjes .... en ik probeer met de vrouwen uit te wisselen .... en zo hebben we aan het einde van de dag uitgebreide babbels met elkaar. We lachen heel wat af met elkaar en genieten van elkaars eigenAARDIGheden... Onze vriendschap wordt hechter en hechter en lachend geven we elkaar de credits als er bij een van ons af en toe eens iets 'mis' gaat en roepen dan this is india m'dam .... Aan plezier geen gebrek. Ria en ik delen met elkaar een kamer - in het kader van de bezuiniging - en Floor en Denise willen geen last hebben van elkaars gesnurk. Dat gesnurk gaan we de komende nacht ervaren omdat we met elkaar overnachten op een houseboat. 24 uur over de binnenwateren en van deze streek. Het is hier overigens bloedheet en broeierig en de koperen ploert schijnt de hele dag onverbiddelijk. Nee, bruin worden doen we hier niet, want we hoppen van schaduw naar schaduwplekje

woensdag aangekomen in Madurai

sorry, ik kom niet verder dan bovenstaande foto's met uploaden... jullie houden foto's dus nog even tegoed!

Lieve allemaal,

Ria heeft zojuist het bericht van gisteren erop gezet en ik tiep nog eventjes door. We zijn nu aangekomen in Madurai, een van de grotere steden van Zuid-India met 1,2 miljoen inwoners. He was een vrij lange rit in de auto en ophet einde ook best spannend aangezien we in het donker moesten rijden. 90% van de bussen en auto's heeft geen licht of rijdt met groot licht. Wij vonden het niet zo, maar onze chauffeur heeft ons veilig hier gebracht. Echt bizar hoor, hij vertelde dat men licht hier niet zo belangrijk vindt....

We hadden weer een interessante dag vandaag. We begonnen de ochtend met een bezoek aan de indrukwekkende tempel van Thanjavur. Dit is maandelijks een van de tempels waar honderdduizenden pelgrims uit Zuid India naartoe komen. Gelukkig was het vandaag wat rustiger ;-). We hadden een geinige gids die de naam BruceLee had (ook nog getatoeeerd op zijn arm) die ons van alles vertelde. De tempel is al in de 10e eeuw gebouwd, echt indrukwekkend. Ik probeerde net foto's te uploaden, maar deze computer is nog uit het stenen tijdperk dus het gaat nog niet erg lukken... In de tempels zelf heerst een enorme rust, en je ziet de priesters die je zegenen voor 10 rupee. Je krijgt dan een veegje as of kleurstof op je voorhoofd. Het is een bijzondere sfeer, en het voelt goed aan om daar te zijn.

Na de tempels zijn we nog naar het paleis geweest, waar we hele indrukwekkende bronzen en stenen beelden hebben gezien, voornamelijk van de goden in alle geincarneerde varianten. De steden zelf zijn verder allemaal hetzelfde: stoffig, chaotisch en ook wel gezellig, overal verkopende of bedelende mensen. Een terrasje pakken voor een capuccino zit er niet in, maar we drinken wel lekker uit kokosnoten of kleine kopjes instantkoffie met melk, of thee met melk. Dat laatste is trouwens niet echt super.

Verder vooral in de auto gezeten, en zometeen gaan we nog even wat eten al is het alweer laat. Morgen gaan we naar een dorpje met pottenbakkers en de tempels van Madurai bekijken. Googel er maar eens op, dan zie je de plaatjes wel verschijnen. We hebben besloten iets korter hier te blijven en overmorgen door te reizen naar Kerala. We moeten anders 13 uur in de auto zitten om naar onze volgende bestemming te komen en dat is met die verkeer en straten bijna niet te doen. Ik weet niet meer precies hoe die stad heet, die namen hier zijn behoorlijk ingewikkeld.

We genieten nog enorm van de reis. Met z'n viertjes hebben we het erg gezellig en we kunnen over van alles en nog wat met elkaar praten. Erg leuk en ontspannen! En we genieten ook van al die prachtige mensen. We bekijken elkaar en maken foto's van elkaar en iedereen is zo aardig dat je er af en toe behoorlijk ontroerd van kunt raken. Helma kletst gewoon Nederlands met ze en zij in het Tamil terug, echt geweldig om te zien hoe je elkaar dan toch begrijpt. We hebben samen al zo'n 1500 fotos dus thuisfront: zet je maar schrap hahahaha

Oke, ik ga nu stoppen en richting dakterras. We gaan nog even lekker eten en een biertje drinken. Ik las dat het in Nederland koud en nat is, nou...hier is het 35 graden. HEERLIJK!!!!

Lieve sorren, we denken vanavond aan jullie en hopen dat jullie een fijne avond hebben.

Veel liefs voor iedereen, ook namens de anderen

Floor

Richting Chidambaram

Hallo allemaal !Wat een land ! wat een mensen !Vandaag na 3 dagen Pondi op stap gegaan met ons vieren en de driver. Eerst naar Chidambaram en daarna naar Thanjavur !Ja Tineke een wijziging in het programma op advies van Alice.We rijden met flinke snelheid door het verkeer ! over goede wegen en flinke kuilen.Omringd door een stroom van brommers en bussen en vrachtauto's Je plaatst je gewoon ergens op de weg tussen je voorganger en de tegemoet komende auto's en je haalt in .Regelmatig gillen we het uit. Het gaat steeds op de millimeter !Chidambaram de Shiva Nataraja tempel gezien en daarna tempel in Gangaikondacholapuram. Heel mooi en weer heel anders. Minder gekleurd dan die in Chidambaram. Daarna naar Kumbakonam. Heel prachtige tempel. We zijn gezegend door de priester. In beide tempels heel veel Hindu mensen ontmoet, vooral vrouwen. Komen met je praten, een hand geven, samen met je op de foto op hun mobieltjes.We werden door 2 volle bussen bezoekers uitgezwaaid.Gegeten onderweg op een bananeblad - chapatti met kokosprut en ander pittig spul. Alles met je rechterhand. Andere hand mag er niet bij. Laten we met de Sorren als programma een ker ook zo eten. Misschien iets voor de volgende vergadering !! De chauffeur Savanaram at rijst met prutjes.Wij aten nog een soort oliebol erbij. Met koffie toe kostte het totaal nog geen 50 Eurocent pp.Kom daar maar eens om !!.Nu in Thanjavur - flinke grote stoffige stad met eindeloze rijen brommers, auto's standjes, winkels en gigantisch lawaai.Zojuist een superlekkere geperste juice gedronken. Zalig !!! voor 33 ct elk.Morgen ochtend bezoek aan de tempel, het paleis, museum en de astroloog als het lukt om die te pakken te krijgen.We hebben heel mooie dagen in Pondi(cherry) doorgebracht. Heel indrukwekkend zoals Pushpalata en Alice daar werken en de mensen van de Ekoventure en Women and Water organisatie. Pushpalata is something else. Gisteren in haar huis gegeten en we kregen elk een parelketting van haar ! Alice en Sven 's gastvrijheid was fantastisch in Pondi en in het buitenhuis in het dorp bij Pondi iets van Gorkuram. Wat een prachtig huis woonden we in. Denise wilde wel een week langer blijven.Een droompaleis !! Er schijnt een film daar opgenomen te zijn met Charles Aznavour. Kortom we genieten, hebben een geweldige tijd en maken van alles mee. De Ashram gezien en de olifant die ons zegende. Ik heb hem een tapioca wortel toegesmeten maar hij kwam niet goed terecht. Ik was natuurlijk te bang voor dat loslopende beest. Nu ga ik een biertje drinken en op tijd naar bed - want we zijn af en toe behoorlijk moe van alle indrukken.Groet. Ria